Τρεις ομορφες Κουβανές
['Υστερα από 9 χρόνια (28. 11. 2016), και 13 χρόνια ξαναφέρνω στην επιφάνεια δύο δικά μου διαφορετικά κείμενα τα οπία θεωρώ επίκαιρα και διαχρονικά, διότι σηματοδοτούν την επικαιρότητα της εποχής τους. Μια κριτική μου για ένα πολύ καλό βιβλίο του Gonzalo Celorio "Τρεις όμορφες Κουβανές¨ κι ένα δικό μου ποίημα με τίτλο "Αναδρομικά"].
Γεννημένος στο Μεξικό ο κουβανικής καταγωγής συγγραφέας Gonzalo Celorio, καθηγητής φιλοσοφίας και φιλολογίας στην έδρα της Ιβηροαμερικανικής λογοτεχνίας του Αυτόνομου Εθνικού Πανεπιστήμιο του Μεξικού, στο μυθιστόρημά του αυτό: "Τρεις όμορφες Κουβανές, αφιερωμένο ονομαστικά στα έντεκα μεγαλύτερα αδέρφια του, τυπικά αφηγείται σε τρίτο πρόσωπο την περιπετειώδη ζωή τριών πανέμορφων Κουβανών γυναικών. Έμπειρος πολυταξιδεμένος Οδυσσέας επιστρέφει νοσταλγός στην Κούβα, στη γη των προγόνων του.
Μέσα από την πολύπτυχη ζωή της δικής του πολυμελούς οικογένειας, ανιχνεύει τις ρίζες του για να γνωρίσει το παρελθόν και το παρόν αυτής της χώρας. Παρατηρεί και περιγράφει λεπτομερώς, κρίνει και συγκρίνει τα συμβαίνοντα από την καθημερινή ζωή των απλών ανθρώπων ως τις πολιτικές, πολιτιστικές, κοινωνικές και πνευματικές εκδηλώσεις κι εξελίξεις προσπαθώντας να είναι αντικειμενικός και αμερόληπτος όσον αφορά τα θετικά και τα αρνητικά του σοσιαλιστικού καθεστώτος και δίνει ανάγλυφη την εικόνα της σημερινής Κούβας.
Εντυπωσιασμένος από τον αγώνα των ανθρώπων που επιβιώνουν αγόγγυστα, υπομονετικά παρά τις στερήσεις, ύστερα από τον πολύχρονο αποκλεισμό που επέβαλαν στην Κούβα οι Ηνωμένες Πολιτείες, υποκλίνεται μπροστά στο μεγαλείο του λαού της πατρίδας του
.
28 Νοεμβρίου 2016
*****
Το ποίημά μου αυτό γράφτηκε πριν 13 χρόνια
[Η πατρίδα δεν μου επιτρέπει να σωπάσω].
Μας έμαθαν να ζούμε αναδρομικά με δανεικά,
έφεραν και δραγάτες να φρουρούν
και να ελέγχουνε τα οικονομικά,
έβαλαν στο σφυρί την ιστορία μας,
τη δόξα, την τιμή και την αξιοπρέπεια
οι άσεβοι πατριδοκαταλύτες.
Όλα σ’ αυτόν εδώ τον τόπο,
τώρα και πάντα,
εκτελούνται και τελούνται αναδρομικά.
Αναδρομικά φορολογούνται τα μυστήρια:
οι γάμοι, οι βαπτίσεις,
τα μνημόσυνα και οι κηδείες.
Όλα πληρώνονται αναδρομικά,
όλα τα ζούμε αναδρομικά
για… οικονομία.
[Πρέπει να βγούμε, λέει, από την κρίση αύριο, μεθαύριο,
-ίσως ποτέ εάν- αυτό συμφέρει την Ευρώπη-
εμείς οι Έλληνες,
των ελαχίστων οι ελάχιστοι πληθυσμιακά
με τόσους πρόσφυγες και λαθρομετανάστες,
με αγιογδύτες και φοροφυγάδες]
στις αγορές ανταγωνιστικοί, ως χώρα, και ευπρεπείς
και ως λαός –ποιος τον ρωτάει τον λαό; -
τα δίκαια αιτήματά μας να διεκδικήσουμε
σε μια μεγάλη Ενωμένη και γενναία -προπαντός-
αφέντρα, γενναιόδωρη Ευρώπη.
*
Κάθε αυγή φοράμε τα παλιομοδίτικά μας γιορτινά
και βγαίνουμε για δανεικά στις αγορές
επαίτες εσαεί κι άρτι πτωχεύσαντες
και, παραδόξως,
των ενδόξων μας προγόνων οι επίλεκτοι επίγονοι,
[επιφανείς των πρόστυχων καιρών λεγεωνάριοι, ]
θαμώνες ανειδίκευτοι κι απαίδευτοι,
των διεθνών ταμείων μέτοχοι,
αμνήμονες και αναλφάβητοι,
οι ανιστόρητοι,
τον ενταφιασμό εμπορευόμενοι της Μνήμης
και του ενδόξου των Ελλήνων Έθνους
και του Γένους την αξιοπρέπεια και την τιμή.
8-2-2012
*
Η Κριτική μου για το μυθιστόρημα "Τρεις όμορφες Κουβανές" του Gonzalo Celorio, Των εκδόσεων GEMA, δημισεύθηκε στο Διάστιχο.
*
Το ποίημα "Αναδρομικά" είναι από τη συλλογή ποιημάτων μου
"Η συν
ήθεια του αριθμού", Εκδόσεις Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος, Αθήνα 2017.
Τρεις όμορφες Κουβανές
['Υστερα από 9 χρόνια (28. 11. 2016), και 13 χρόνια ξαναφέρνω στην επιφάνεια δύο δικά μου διαφορετικά κείμενα τα οπία θεωρώ επίκαιρα και διαχρονικά, διότι σηματοδοτούν την επικαιρότητα της εποχής τους. Μια κριτική μου για ένα πολύ καλό βιβλίο του Gonzalo Celorio "Τρεις όμορφες Κουβανές¨ κι ένα δικό μου ποίημα με τίτλο "Αναδρομικά"].
Γεννημένος στο Μεξικό ο κουβανικής καταγωγής συγγραφέας Gonzalo Celorio, καθηγητής φιλοσοφίας και φιλολογίας στην έδρα της Ιβηροαμερικανικής λογοτεχνίας του Αυτόνομου Εθνικού Πανεπιστήμιο του Μεξικού, στο μυθιστόρημά του αυτό: "Τρεις όμορφες Κουβανές, αφιερωμένο ονομαστικά στα έντεκα μεγαλύτερα αδέρφια του, τυπικά αφηγείται σε τρίτο πρόσωπο την περιπετειώδη ζωή τριών πανέμορφων Κουβανών γυναικών. Έμπειρος πολυταξιδεμένος Οδυσσέας επιστρέφει νοσταλγός στην Κούβα, στη γη των προγόνων του.
Μέσα από την πολύπτυχη ζωή της δικής του πολυμελούς οικογένειας, ανιχνεύει τις ρίζες του για να γνωρίσει το παρελθόν και το παρόν αυτής της χώρας. Παρατηρεί και περιγράφει λεπτομερώς, κρίνει και συγκρίνει τα συμβαίνοντα από την καθημερινή ζωή των απλών ανθρώπων ως τις πολιτικές, πολιτιστικές, κοινωνικές και πνευματικές εκδηλώσεις κι εξελίξεις προσπαθώντας να είναι αντικειμενικός και αμερόληπτος όσον αφορά τα θετικά και τα αρνητικά του σοσιαλιστικού καθεστώτος και δίνει ανάγλυφη την εικόνα της σημερινής Κούβας.
Εντυπωσιασμένος από τον αγώνα των ανθρώπων που επιβιώνουν αγόγγυστα, υπομονετικά παρά τις στερήσεις, ύστερα από τον πολύχρονο αποκλεισμό που επέβαλαν στην Κούβα οι Ηνωμένες Πολιτείες, υποκλίνεται μπροστά στο μεγαλείο του λαού της πατρίδας του
.
28 Νοεμβρίου 2016
*****
Το ποίημά μου αυτό γράφτηκε πριν 13 χρόνια
[Η πατρίδα δεν μου επιτρέπει να σωπάσω].
Μας έμαθαν να ζούμε αναδρομικά με δανεικά,
έφεραν και δραγάτες να φρουρούν
και να ελέγχουνε τα οικονομικά,
έβαλαν στο σφυρί την ιστορία μας,
τη δόξα, την τιμή και την αξιοπρέπεια
οι άσεβοι πατριδοκαταλύτες.
Όλα σ’ αυτόν εδώ τον τόπο,
τώρα και πάντα,
εκτελούνται και τελούνται αναδρομικά.
Αναδρομικά φορολογούνται τα μυστήρια:
οι γάμοι, οι βαπτίσεις,
τα μνημόσυνα και οι κηδείες.
Όλα πληρώνονται αναδρομικά,
όλα τα ζούμε αναδρομικά
για… οικονομία.
[Πρέπει να βγούμε, λέει, από την κρίση αύριο, μεθαύριο,
-ίσως ποτέ εάν- αυτό συμφέρει την Ευρώπη-
εμείς οι Έλληνες,
των ελαχίστων οι ελάχιστοι πληθυσμιακά
με τόσους πρόσφυγες και λαθρομετανάστες,
με αγιογδύτες και φοροφυγάδες]
στις αγορές ανταγωνιστικοί, ως χώρα, και ευπρεπείς
και ως λαός –ποιος τον ρωτάει τον λαό; -
τα δίκαια αιτήματά μας να διεκδικήσουμε
σε μια μεγάλη Ενωμένη και γενναία -προπαντός-
αφέντρα, γενναιόδωρη Ευρώπη.
*
Κάθε αυγή φοράμε τα παλιομοδίτικά μας γιορτινά
και βγαίνουμε για δανεικά στις αγορές
επαίτες εσαεί κι άρτι πτωχεύσαντες
και, παραδόξως,
των ενδόξων μας προγόνων οι επίλεκτοι επίγονοι,
[επιφανείς των πρόστυχων καιρών λεγεωνάριοι, ]
θαμώνες ανειδίκευτοι κι απαίδευτοι,
των διεθνών ταμείων μέτοχοι,
αμνήμονες και αναλφάβητοι,
οι ανιστόρητοι,
τον ενταφιασμό εμπορευόμενοι της Μνήμης
και του ενδόξου των Ελλήνων Έθνους
και του Γένους την αξιοπρέπεια και την τιμή.
8-2-2012
*
Η Κριτική μου για το μυθιστόρημα "Τρεις όμορφες Κουβανές" του Gonzalo Celorio, Των εκδόσεων GEMA, δημισεύθηκε στο Διάστιχο.
*
Το ποίημα "Αναδρομικά" είναι από τη συλλογή ποιημάτων μου
"Η συνήθεια του αριθμού", Εκδόσεις Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος, Αθήνα 2017.
['Υστερα από 9 χρόνια (28. 11. 2016), και 13 χρόνια ξαναφέρνω στην επιφάνεια δύο δικά μου διαφορετικά κείμενα τα οπία θεωρώ επίκαιρα και διαχρονικά, διότι σηματοδοτούν την επικαιρότητα της εποχής τους. Μια κριτική μου για ένα πολύ καλό βιβλίο του Gonzalo Celorio "Τρεις όμορφες Κουβανές¨ κι ένα δικό μου ποίημα με τίτλο "Αναδρομικά"].
Γεννημένος στο Μεξικό ο κουβανικής καταγωγής συγγραφέας Gonzalo Celorio, καθηγητής φιλοσοφίας και φιλολογίας στην έδρα της Ιβηροαμερικανικής λογοτεχνίας του Αυτόνομου Εθνικού Πανεπιστήμιο του Μεξικού, στο μυθιστόρημά του αυτό: "Τρεις όμορφες Κουβανές, αφιερωμένο ονομαστικά στα έντεκα μεγαλύτερα αδέρφια του, τυπικά αφηγείται σε τρίτο πρόσωπο την περιπετειώδη ζωή τριών πανέμορφων Κουβανών γυναικών. Έμπειρος πολυταξιδεμένος Οδυσσέας επιστρέφει νοσταλγός στην Κούβα, στη γη των προγόνων του.
Μέσα από την πολύπτυχη ζωή της δικής του πολυμελούς οικογένειας, ανιχνεύει τις ρίζες του για να γνωρίσει το παρελθόν και το παρόν αυτής της χώρας. Παρατηρεί και περιγράφει λεπτομερώς, κρίνει και συγκρίνει τα συμβαίνοντα από την καθημερινή ζωή των απλών ανθρώπων ως τις πολιτικές, πολιτιστικές, κοινωνικές και πνευματικές εκδηλώσεις κι εξελίξεις προσπαθώντας να είναι αντικειμενικός και αμερόληπτος όσον αφορά τα θετικά και τα αρνητικά του σοσιαλιστικού καθεστώτος και δίνει ανάγλυφη την εικόνα της σημερινής Κούβας.
Εντυπωσιασμένος από τον αγώνα των ανθρώπων που επιβιώνουν αγόγγυστα, υπομονετικά παρά τις στερήσεις, ύστερα από τον πολύχρονο αποκλεισμό που επέβαλαν στην Κούβα οι Ηνωμένες Πολιτείες, υποκλίνεται μπροστά στο μεγαλείο του λαού της πατρίδας του
.
28 Νοεμβρίου 2016
*****
Το ποίημά μου αυτό γράφτηκε πριν 13 χρόνια
[Η πατρίδα δεν μου επιτρέπει να σωπάσω].
Μας έμαθαν να ζούμε αναδρομικά με δανεικά,
έφεραν και δραγάτες να φρουρούν
και να ελέγχουνε τα οικονομικά,
έβαλαν στο σφυρί την ιστορία μας,
τη δόξα, την τιμή και την αξιοπρέπεια
οι άσεβοι πατριδοκαταλύτες.
Όλα σ’ αυτόν εδώ τον τόπο,
τώρα και πάντα,
εκτελούνται και τελούνται αναδρομικά.
Αναδρομικά φορολογούνται τα μυστήρια:
οι γάμοι, οι βαπτίσεις,
τα μνημόσυνα και οι κηδείες.
Όλα πληρώνονται αναδρομικά,
όλα τα ζούμε αναδρομικά
για… οικονομία.
[Πρέπει να βγούμε, λέει, από την κρίση αύριο, μεθαύριο,
-ίσως ποτέ εάν- αυτό συμφέρει την Ευρώπη-
εμείς οι Έλληνες,
των ελαχίστων οι ελάχιστοι πληθυσμιακά
με τόσους πρόσφυγες και λαθρομετανάστες,
με αγιογδύτες και φοροφυγάδες]
στις αγορές ανταγωνιστικοί, ως χώρα, και ευπρεπείς
και ως λαός –ποιος τον ρωτάει τον λαό; -
τα δίκαια αιτήματά μας να διεκδικήσουμε
σε μια μεγάλη Ενωμένη και γενναία -προπαντός-
αφέντρα, γενναιόδωρη Ευρώπη.
*
Κάθε αυγή φοράμε τα παλιομοδίτικά μας γιορτινά
και βγαίνουμε για δανεικά στις αγορές
επαίτες εσαεί κι άρτι πτωχεύσαντες
και, παραδόξως,
των ενδόξων μας προγόνων οι επίλεκτοι επίγονοι,
[επιφανείς των πρόστυχων καιρών λεγεωνάριοι, ]
θαμώνες ανειδίκευτοι κι απαίδευτοι,
των διεθνών ταμείων μέτοχοι,
αμνήμονες και αναλφάβητοι,
οι ανιστόρητοι,
τον ενταφιασμό εμπορευόμενοι της Μνήμης
και του ενδόξου των Ελλήνων Έθνους
και του Γένους την αξιοπρέπεια και την τιμή.
8-2-2012
*
Η Κριτική μου για το μυθιστόρημα "Τρεις όμορφες Κουβανές" του Gonzalo Celorio, Των εκδόσεων GEMA, δημισεύθηκε στο Διάστιχο.
*
Το ποίημα "Αναδρομικά" είναι από τη συλλογή ποιημάτων μου
"Η συνήθεια του αριθμού", Εκδόσεις Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος, Αθήνα 2017.


Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου