"Αιγαιοπελαγίτικα ψιθυρίσματα της ελιάς"

 






           Αιγαιοπελαγίτικα ψιθυρίσματα στην ελιά” 
                                  
Πρώτη Ατομική Έκθεση Ζωγραφικής του Ανδρέα Παχουνδάκη
              στο Πνευματικό Κέντρο Παλαιού Φαλήρου
                                              *
“Επιστροφή στα χρόνια της αθωότητας” θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η πρωτότυπη ζωγραφική του Χιώτη Εκπαιδευτικού / καλλιτέχνη Ανδρέα Παχουνδάκη, με την πρώτη επαφή, εξαιτίας μιας φαινομενικής αφέλειας που τονίζουν τα γαλάζια χρώματα και οι ανεπιτήδευτες ζωγραφιές που καλύπτουν μέρος του γαλανόλευκου πάντα χώρου που περικλείει σε κάθε έργο το χαρακτηριστικό – και προφανώς - πρωτότυπο πλαίσιο, το οποίο είναι και “ο καμβάς” πάνω στον οποίο ζωγραφίζει και αυτόν αποτελεί, αποκλειστικά, “στοιχείο ατομικής ταυτότητας” του δημιουργού και σημείο αναφοράς στο ολοκληρωμένο, συγκεκριμένο έργο του.
         Το πλαίσιο / καμβάς, είναι το ιδιαίτερο, το καινούριο που “κομίζει στην τέχνη” ο Ανδρέας Παχουνδάκης, γιατί είναι το ίδιο, από ρίζα ελιάς, “έργο εξαιρετικής ξυλογλυπτικής τέχνης”, ολωσδιόλου δικής έμπνευσης, επεξεργασίας και κατασκευής.
Έτσι, και από αυτό την άποψη, η ζωγραφική του Ανδρέα Παχουνδάκη παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον γιατί έχει την ιδιοτυπία να είναι μοναδική στο είδος της. Αν και θυμίζει ή παραπέμπει στη λαϊκή ζωγραφική, ουδεμία σχέση έχει μ’ εκείνη. Έχει κανόνες και παραμέτρους βάσει των οποίων κινείται και δρα και δημιουργεί έργο, εκτός από πρωτότυπο και εντυπωσιακό, σημαντικό. Έχει όραμα, προοπτική, είναι γεμάτο φως, θάλασσα, ουρανό, νησιά, μια πατρίδα όμορφη, χαριτωμένη. Το έργο του στο σύνολό του είναι ολόφωτο θαλασσινό, αιγαιοπελαγίτικα, κυρίως νησάκια ζωγραφιστά πάνω σε δουλεμένο ξύλο ελιάς, τοπία θαλασσινά, εκκλησάκια κάτασπρα, ερημικά και θάλασσα πλατιά να ταξιδεύει τα όνειρά του. Και τα όνειρά μας. Γιατί όχι; Κάθε γνήσιο έργο Τέχνης είναι -πρέπει να είναι – δημόσιο αγαθό.
          Με αφορμή τα εγκαίνια της πρώτης του ατομικής έκθεσης στο Πνευματικό Κέντρο Παλαιού Φαλήρου, που πραγματοποιήθηκαν στις 12 Ιανουαρίου 2024 και θα είναι ως και τις 14 Ιανουαρίου, τον ρωτήσαμε να μας εξηγήσει ορισμένες απορίες και κι εκείνος πρόθυμα έκανε μαζί μας μια ουσιαστική αναφορά στο έργο του.
“Κύριε Ανδρέα Παχουνδάκη, με την ευκαιρία της πρώτης ατομικής σας έκθεσης ζωγραφικής, θα θέλαμε να μας εξηγήσετε εν συντομία μερικά πράγματα, που έχουν σχέση τόσο με το χρόνο μιας δυναμικά εντυπωσιακής παρουσίας σας στον εικαστικό χώρο, όσο και με τα θέματα που σας απασχολούν:
                                           *
1. Ο τίτλος της έκθεσής σας κεντρίζει το ενδιαφέρον. Τι σας έκανε να χρησιμοποιήσετε αυτόν τον άκρως ποιητικό τίτλο και τι ακριβώς σημαίνει για σας;
Α. Π. Ο τίτλος Αιγαιοπελαγίτικα ψιθυρίσματα έχει να κάνει με την επιλογή των θεμάτων που είναι αποκλειστικά από νησιά ή παραθαλάσσιες περιοχές της πατρίδας μας, σε συνδυασμό με τη βάση του πίνακα που είναι το ξύλο ελιάς, χαρακτηριστικό δέντρο πολλών νησιών. Όπως η αιγαιοπελαγίτικη αύρα ψιθυρίζει στις ελιές καθώς φυσάει από το πέλαγο, έτσι και το χρώμα πάνω στο πινέλο, ψιθυρίζει στη φρεσκοκομμένη και δύστροπη ρίζα της ελιάς.
                                            *
2. Είναι η πρώτη φορά που “βγαίνετε” επίσημα με ολοκληρωμένα έργα στον εικαστικό χώρο, ή έχετε ασχοληθεί εντελώς ευκαιριακά και πριν την απόφασή σας να καταπιαστείτε με το ξύλο της ελιάς;
Α. Π. Επίσημα, ναι, είναι η πρώτη φορά που βγαίνω με μια ολοκληρωμένη συλλογή 28 έργων, με κοινό θέμα και πάνω στο ίδιο υλικό.
                                            *
3. Το βασικό υλικό που χρησιμοποιείτε είναι το σκληρό ξύλο της ελιάς. Τι το ιδιαίτερο έχει και σας κάνει όχι μόνο να το χρησιμοποιείτε, αλλά να το δουλεύετε μόνος σας και να του δίνετε τις διαστάσεις και το σχήμα που κάθε ξύλο σάς επιτρέπει ή σας υπαγορεύει;
Α. Π. Ένας πίνακας πάνω σε καμβά θα ήταν κάτι συνηθισμένο. Υπάρχουν χιλιάδες. Κάτι ζωγραφισμένο σε ξύλο ρίζας ελιάς είναι μοναδικό. Δεν υπάρχει κανένας που να τόλμησε κάτι τέτοιο, να βρει το ξύλο, να το κόψει, να το επεξεργαστεί και να του δώσει τη μορφή όψης χαρτιού για να μπορέσει να ζωγραφίσει πάνω του. Είναι ένας ζωντανός οργανισμός που συνεχίζει να ζει ακόμα και κομμένο κι αυτό είναι υπέροχο. 
                                           *
4. Το αγαπημένο σας χρώμα είναι το γαλάζιο. Τι αντιπροσωπεύει για σας το χρώμα αυτό που σας κάνει να το προτιμάτε;
Α. Π. Το γαλάζιο είναι η απεραντοσύνη του Αιγαίου, είναι το χρώμα που αντίκριζα καθε πρωί ανοίγοντας τα μάτια μου στο πατρικό μου στη Χίο. Είναι το ταίρι του ήλιου και της θάλασσας, είναι ο έρωτας του αφρού με το κύμα στις ατέλειωτες ακρογιαλιές του τόπου μας.
                                           *
5.Τα θέματά σας είναι το νερό, ο ήλιος και η θάλασσα. Τι σας κάνει να χρησιμοποιείτε αποκλειστικά αυτά;
Α. Π. Όπως είπα και πριν, τα στοιχεία, νερό, φως, θάλασσα είναι δεμένα με τη ζωή μου. Στις πανέμορφες χιώτικες ακρογιαλιές χάρηκα το φως του ήλιου, έπαιξα με το νερό και γεύτηκα την αλμύρα της θάλασσας. Αυτή η πρωτότυπη έκθεση, δε θα μπορούσε παρά να γίνει το πρώτο αφιέρωμα στη μεγάλη μου αγάπη, τη θάλασσα.
                                           *
6. Άραγε, αναρωτιέμαι, αν η νησιώτική σας καταγωγή και η άρρηκτη σχέση σας με το νησί έπαιξε ρόλο στην επιλογή υλικών, των θεμάτων και των χρωμάτων.
Α. Π. Σίγουρα τα παραπάνω στοιχεία έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην επιλογή των θεμάτων, αλλά και η στενή και ουσιαστική σχέση που έχω με το νησί, τη Χίο. Το υλικό δεν έχει σχέση με αυτά. Το επέλεξα για την ομορφιά του, το δύστροπο χαρακτήρα του και για την απρόβλεπτη συμπεριφορά του.
                                           *
Οι καίριες, στοχευμένες απαντήσεις του Ανδρέα Παχουνδάκη πιστοποιούν πόσο καλλιεργημένος άνθρωπος είναι. Σκέφτομαι, πόσα ταλέντα κρύβονται μέσα σε ανθρώπους, κυριολεκτικά, της διπλανής πόρτας...
                                            *
Παλαιό Φάληρο, 12 Ιανουαρίου 2024
Ελένη Χωρεάνθη


Σχόλια