Από τα "Ποιήματα παντός καιρού"
Τι ωραία που είσαι..."
"...Τι ωραία τι όμορφη που είσαι Αθήνα μου
Κάθε αυγή αναγεννιέσαι από την τέφρα σου
φοράς τη γιορτινή
και βγαίνεις στον εξώστη της Πατρίδας
στις διαστάσει του φωτός της πανσελήνου
ωραία σαν την ομορφιά
κι ακόμα πιο ωραία
Κάθε πρωί ξαναγεννιέσαι από την τέφρα σου..."
*
Τι ωραία τι όμορφη που είναι η Αθήνα μας
πίσω από τις πολυκατοικίες και τις γέφυρες
από τα πάσης φύσεως περιγράμματα
πέρα από την κίνηση των δρόμων και των μαγαζιών
πιο πίσω από την έπαρση των αρχόντων
και την αλαζονεία των αρχών
δίχως τα φώτα
και τις φωτοσκιάσεις των ειδήσεων
χωρίς τα καμουφλάζ της ευωχίας
πίσω από τις βαρβαρότητες τις τηλεππτικές
και των χρωμάτων τις υπερβολές
*
Τι όμορφη που είναι η Αθήνα
στις διαστάσεις των ονείρων
στις εκδοχές της φαντασίας μας
η Αθήνα των καιρών του Παρθενώνα
των μεγάλων ποιητών και των σοφών
Τι ωραία που είναι η Αθήνα μας
στις διαστάσει του φωτός της πανσελήνου
*
Κάθε πρωί ξαναγεννιέται από την τέφρα της
*
26.11. 2025
(Ανέκδοτο, πρώτη γραφή)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου