Ηλιοφάνεια

 

 

 

 

 

 

Ελένη Χωρεάνθη

Ηλιοφάνεια *

Σαν μαγεμένο δειλινό η όψη μοιάζει του αλαφιασμένου κόσμου

Ο ήχος του Εσπερινού διαπερνά τις φυλλωσιές

και τα σκηνώματα των ερπετών

και των πτηνών τις κρύπτες

όταν ο ήλιος γέρνει κι ακουμπάει

στις κορυφές των λυπημένων δέντρων

*

Ο ήχος του Εσπερινού κάθε απόβραδο

στρογγυλεμένο δειλινό στη θύμηση

καθίζει στην καρδιά μου

Είναι φορές που βλεφαρίζει στο παράθυρο η σιγή

όταν η ερημιά λοξοδρομεί προς τον εξώστη

καθώς καταλαγιάζει το σκοτάδι

κι αποκοιμιέται στο μυαλό μου η ερημιά

*

- Απύθμενος της λήθης ο καιρός

σκόνη από θύμησες ωχρές

μια φαλακρή στεριά ο οπωρώνας της αγάπης

ένα λαγήνι αδειανό

η ένδεια του σώματος μες στον καθρέφτη -

*

Βλέπω τη μοναξιά μου

ν' ανεβαίνει ως την κορφή του κεφαλιού

να με καλύπτει

Απλώνω γύρωθε τα χέρια μου πουλιά

να με αγγίξω

κηδεύτηκε μεγαλοβδόμαδα με τους επιταφίους

ακούω τη φωνή μου αδειανή

μες στον καθρέφτη

της σιωπής

*

Δεν ξέρω πόσο μ' άγγιξε η ζωή

πόσο την άντεξα

πορεύομαι στη μοναξιά του λυπημένου κόσμου

μες στην ομίχλη της βουλής του πεπρωμένου

με το ανεξιχνίαστο αίνιγμα της γέννησης

του έρωτα και του θανάτου

κι ένα δισάκι αποσκευές

χρεόγραφα

κιτρινισμένα φύλλα της σιωπής

*

Μέτρησα τη ζωή μου με τον θάνατο

κι ο θρήνος εγεώργησε τα σπλάχνα μου

Ολόγυρα και μέσα μου σιωπή

*

Το ποίημά μου "Ηλιοφάνεια" είναι το "Χρεόγραφα της σιωπής" σε νέα αναθεωρημένη μορφή, ανέκδοτο.

*

Παλαιο Φάληρο, 20. 9. 2025

*

*Ηλιοβασίλεμα στη λίμνη Τριχωνίδα. Από τις ομορφιές της λίμνης Τριχωνίδας!!!