"...Σαν ένα λουλουδάκι μακρινής ερήμου..."
Η αδερφή μου η Μαρία*Ήρθε η Μαρία η αδερφή μου προχτες το βράδυ
με την ψυχή και με το σώμα της ήρθε
"Να κουβεντιάσουμε ήρθα" είπε "όπως παλιά"
Πόσο όμορφα πόσο γλυκά γινότανε τα βράδια
*
Η αδερφή μου η Μαρία έρχεται πάλι Κάθεται δίπλα μου
"Μάθε μου την ΑλφαΒήτα του κόσμου από την αρχή
μάθε μου να διαβάζω τ' ουρανού τα παραμύθια", Μαρία
Έρχεχαι κάθε βράδυ η Μαρία μου
κάθεται κι ακούει τα ποιήματα που γράφω
σαν να μου λέει "με καλύπτεις" όπως μου έλεγε τότε
που της διάβαζα κάθε καινούριο μου ποίημα
μόνο που δεν ακούω τη μιλιά της
τη νιώθω δίπλα μου γλυκούλα τρυφερή
με τον καλό το λόγο συγκαταβατική
*
Κάθε φορά που έμενα στο σπίτι της τα βράδυα
όταν μέναμε μόνες κι εγώ ξάπλωνα ερχόταν
να κουβεντιάσουμε ήθελε
Καθότανε στο διπλανό κρεβάτι
και κουβεντιάμε για όλα
Η Μαρία είχε απορίες και μιλούσαμε για όλα
Μου λείπει η Μαρία
περισσότερο απ' όλα τα αδέρφια μου
ήμασταν πάντα πιο κοντά σαν δίδυμες
Η Μαρία έφυγε σαν άγγελος με λευκά φτερά
έτσι την έβλεπα να ανεβαίνει
με φως ντυμένη και να χαμογελάει
αποχαιρέτησε μ' ένα χαμόγελο το φως και τη ζωή
*
Μαρία μου να έρχσαι πάλι
να μου λες τα παραμύθια του ουρανού
Μάθε μου του σύμπαντος την Άλφα Βήτα
μάθε με να διαβάζω τα παραμύθια του ουραού
όπως με είχες μάθει να διαβάζω τότε
- "Το δείπνο φτιάχνει η μάνα μας..." -
Θεέ μου
πόσο έχει λιγοστέψει ο κόσμος γύρω μου.
Είμαι σαν ένα λουλουδάκι μακρινής ερήμου
Η πατρική μου οικογένεια μ' εμένα τελειώνει..."
Παλαιό Φάληρο 7. 8. 2025
Ανέκδοτο, για την ανέκδοτη συλλογή "Με το φεγγάρι περπατώ"
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου