Γενεθλίων μου Ελένη

 

 
 
 

Γενεθλίων μου… χάριν & Πανεπιστημιακών Σπουδών αρχή
 Το κορίτσι με τις ανεμώνες*
“...Ήτανε μια φορά... ένα κορίτσι/ μ΄ ένα κουβάρι όνειρα/ κι ένα σουραύλι/ να σελαγίζει τους κακούς ανέμους/ και τη μοναξιά/
Να το θυμάστε ..."
👉Δεν έμεινε γιατί να μείνει/ Τυλίχτηκε στη μοναξιά της/ πήρε τη θλίψη μου κι έφυγε/
- Μη μου το πεις αηδόνι θα σωπάσω
από καιρό το πλέκω το μαγνάδι
το όνειρο θέλω να πω με τον καημό -
Απλώθηκε σιγή
*
Το κορίτσι με τις ανεμώνες
πήρε το δρόμο το μακρύ και χάθηκε σαν αστραπή
από τα μάτια του
Η στάση άδεια δεν περίμενε κανείς
Το τρένο πέρασε σφυρίζοντας
Τώρα σιωπή
*
Περπάτησε ως τα χαράματα μες την ψυχή του
κι ύστερα γύρισε
κι είδε τη ζωή του ένα κενό
μες από τα κιτρινισμένα δάχτυλά του
έφυγε η ζωή
*
Πέρα μακριά στην κορυφογραμμή
τ’ αστέρια χαμηλώνουν
έχει πυκνώσει το σκοτάδι
τα σπίτια μικραίνουν
λιώνουν σαν από κιμωλία οι άνθρωποι
*
Ο ποταμός και το κορίτσι με τις ανεμώνες
ταξιδεύουν μαζί στα μάτια του γέροντα
φεύγουν τα πουλιά κι ο καιρός της ανθοφορίας
ο παλμός της μέρας
*
Το κορίτσι - έναν καιρό -
τόση δροσιά σ’ αυτά τα μέρη
πώς άφησα να φύγει μες από τα δάχτυλά μου η ζωή
Θεέ μου το ποτάμι πήρε το κορίτσι
τώρα σιγή
*
Πλάι μου τρέχει ο ποταμός των αναμνήσεων
με τα οράματα του κόσμου
Πώς άφησα να φύγει μες από τα δάκτυλά μου η ζωή
μέσα από τα κιτρινισμένα φύλλα
ξόδεψα τη ζωή μου έναν καιρό
Το λάθος ήταν με το μέρος μου
τώρα σιωπή
*
Τα χελιδόνια ξαναγύρισαν
κι εγώ λησμόνησα τον άνεμο
που φέρνει τη βροχή
*
Εκεί ο δρόμος έκανε καμπή
Πίσω από τα κυπαρίσσια το σκοτάδι
ένα μαβί τοπίο και η θλίψη
Ανθίζει πίκρα η αλυγαριά
κι ο θάνατος μετράει τις ανάσες των περαστικών
*
Το παραθύρι έκλεισε
το βράδυ έπεσε νωρίς στα βλέφαρα του κόσμου
πήρε και το κορίτσι με τις ανεμώνες
κατάπιε τα μαλλιά και το κορμί
*
Ήτανε μια φορά κι έναν καιρό
ένα κορίτσι
μ’ ένα κουβάρι όνειρα
κι ένα σουραύλι
να σελαγίζει τους ανέμους και τη μοναξιά
Να το θυμάστε
*
Παλαιό Φάληρο 14 Ιουνίου 2025
*
*Απόσπασμα, τροποποιημένο, της ποιητικής μου σύνθεσης
“Το κορίτσι με τις ανεμώνες”
από τη συλλογή ποιημάτων μου “Οι ώρες του ερωδιού”
Σχέδιο εξωφύλλου Τάκης Σιδέρης * Επιμέλεια Λουλάς Ρινόπουλος
Εκδόσεις ΠΛΕΘΡΟΝ, Αθήνα 1985 (Συλλεκτικό)
*
Η συλλογή μου “Οι ώρες του ερωδιού”, δια χειρός Μάριον Χωρεάνθη
κυκλοφορεί “ελεύθερη” σε ψηφιακή μορφή και σε ελεύθερο στίχο.
Αν θέλετε να διαβάσετε όλα τα ποιήματα της συλλογής, πατήστε εδώ 👇

Σχόλια