ύγχρονη ελληνική ποίηση
Ελένη Χωρεάνθη
Πατρίδα ανεξαγόραστη*
Σαν χελιδόνια έρχονται * ανάπαιστοι, τροχαίοι
στη γλώσσα μου - καλά και ντε - * Ίωνες και Χεταίοι.
Για μια πατρίδα τραγουδώ
κι έχω καημό μεγάλο
καπνό αναθρώσκοντα να δω
δεν θέλω τίποτ’ άλλο.
*
Μακριά της χρόνια, αναπολώ
κάποιος να με προσμένει
να ΄βρω φιλόξενο γιαλό
στην άγρια οικουμένη
*
Περνά σαν όνειρο μες απ’ τα μάτια μου
φως στα κομμάτια μου. Πόσο λαχταρώ
τα ξημερώματα, να δω τα χρώματα,
τ’ άγια τα χώματα. Πόσο νοσταλγώ.
*
Στα ξένα η ζωή πικρή,
ένας μακρύς χειμώνας,
- πατρίδα ανεξαγόραστη -
ατέλειωτος αιώνας.
*
Φεύγουν τα χρόνια σαν "φτερά
στον άνεμο", πετάνε
κι αν πίνω τα φαρμακερά
ποτήρια δεν γυρνάνε.
*
Σαν χελιδόνια έρχονται
ανάπαιστοι τροχαίοι
στη γλώσσα μου - καλά και ντε -
Ίωνες και Χεταίοι.
*
*Ανέκδοτο, από τα "Εκ του συστάδην"
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου