Αφιέρωμα: 

 

Ελληνική γλώσσα/πάθη και παθήματα

                        *

Οι λέξεις είναι γένους θηλυκού

                        *

                                                 "Εν αρχή ην ο Λόγος...* "

Οι λέξεις είναι γένους θηλυκού.

Ο κόσμος υπάρχει γιατί υπάρχει ο λόγος,

οι λέξεις με τις οποίες ονομάζονται τα πράγματα

και αποκτούν υπόσταση

και υπάρχουν και υπάρχει ο κόσμος.

Οι λέξεις είναι γένους θηλυκού

κι ακολουθούν τη μοίρα των θηλυκών.

*

Πιέζονται, καταπιέζονται, βιάζονται,

χλευάζονται, αμφισβητούνται, διασύρονται,

διαπομπεύονται, παρεξηγούντα, πάσχουν,

χρησιμοποιούνται εκφράζοντας συναισθήματα,

τις εμπορεύονται και τις εκμεταλλεύονται.

κακοποιούνται, φθείρονται, διαφθείρονται,

πεθαίνουν κάποτε

*

Οι Λέξεις είναι ζωντανές.

Υπόκεινται σε νόμους βιολογικούς,

σαν όλους τους οργανισμούς:

γεννιούνται, αυξάνουν κάποτε,

ζούνε τα παιδικά τους χρόνια, τα εφηβικά,

βιώνουν τους καιρούς κι επιβιώνουν,

παρ' όλους τους κατατρεγμούς, σε όλες τις εποχές.

*

Οι λέξεις έχουν αντοχές,

γηράσκουν κάποτε, μα δεν πεθαίνουν,

αν δεν πεθάνουν οι λαοί που τις μιλούν

παίρνουνε άλλο νόημα.

Πέφτουν σε βάραθρα διαφθοράς

αδρανοποιούνται, αντικαθίστανται, εξοστρακίζονται,

επανενεργοποιούνται.

Σε δικαστήρια δικάζονται ανηλίκων ή ενηλίκων

καιροσκόπων,

δικάζονται ερήμην. Καταδικάζονται.

Προσαρμόζονται, ανάλογα με τις περιστάσεις

και αναπροσαρμόζονται

σύμφωνα με τις προσταγές της μόδας, της πολιτικής

και τις επιλογές μας.

*

Οι λέξεις είναι γένους θηλυκού.

Είναι υπομονετικές, ανθεκτικές, ελίσσονται,

εξελίσσονται, αλλάζουν ένδυμα, μορφή, νόημα

ακόμα και περιεχόμενο

κι αδειάζουν καμμιά φορά από τη σημασία τους.

Γίνονται σκέψεις, φθέγματα, αποφθέγματα,

συνθέτοντας νοήματα, διανοήματα,

συνθήματα, παρασυνθήματα,

κώδικες και συντάγματα, διατάγματα,

συνθήκες, νόμους, νομοθετήματα.

*

Οι λέξεις είναι μαγικές.

Μ' αυτές εκφράζονται τα πράγματα,

ο κόσμος μας παίρνει υπόσταση,

τα πράγματα ονομάζονται,

τα όνειρα αρθρώνονται και γίνονται οράματα

και πανοράματα,

ποίηση, αντιποίηση, διαφήμιση,

στοιχειοθετούνται ύβρεις με τις ίδιες λέξεις,

δίκες, καταδίκες,

αναφορές, διαφορές, διαφθορές, παραφορές.

*

Οι λέξεις είναι γένους θηλυκού.

Και είναι ως εκ τούτου ευλογημένες ή κατάρα.

Συνθέτουν ευχές και προσευχές,

όρκους, ερωτικά τραγούδια, ιστορίες.

Είναι επιρρεπείς στην αθωότητσ και στη διαφθορά,

χυδαίες γίνονται σε στόματα χυδαίων,

αγοραίες, αναλόγως, αλλά και διαπρεπείς.

*

Οι λέξεις είναι γένους θηλυκού,

είναι στιλπνές, διαφανείς, διακριτικές, κοινωνικές.

Τις συναντάς αβρές στις δεξιώσεις, στα σαλόνια

και στις εκκλησίες, στα σχολεία.

Κι αλλού αλλιώς, φτιασιδωμένες,

τολμηρές στα πλοία, στους σιδηροδρομικούς σταθμούς,

στα μαγειριά και παρορμητικές στα γήπεδα,

στους δρόμους, στα φρενοκομεία, στα πορνεία.

Πότε σαφείς ορθώνονται, ευέλικτες ή ορθοφρονούσες

κι άξαφνα ασαφείς, στρυφνές, παραφρονούσες,

σημαίνουσες ή ως σημαινόμενα,

θεοφορούμενες ή τα φαιά φορούμενες,

παραποιώντας ή παραποιούμενες,

διαφοροποιούμενες,

θλιβόμενες, συνθλιβόμενες σε αναστροφές

στις συναναστροφές ποιητών, ιερέων, ικετών,

πολιτικών, διαφημιστών, ληστών, ποδοσφαιριστών,

ιχνευτών εθνικιστών, εθνικοφρόνων,

εμπόρων διαπραγματευτών.

*

Οι λέξεις είναι θηλυκές, σκληρές

και τιμωρούν και εκδικούνται

και ενίοτε σκοτώνουν.

*

Σημείωση: “Εν αρχή ην ο λόγος

και ο λόγος σάρξ εγένετο(...)

και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ εν ο γέγονεν….*”

(Κατά Ιωάννην ευαγγέλιον, κεφ. α, 1- 4)

*

Παλαιό Φάληρο, Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2025