κι ένα σουραύλι να σελαγίζει τους ανέμους και τη μοναξιά
Να το θυμάστε
"Των χωραφιών η μίνθη"
Με τις πρώτες βροχές του φθινοπώρου
ο τόπος γέμιζε κυκλάμινα και κρόκους κίτρινους
*
Η περιπέτεια της ζωής της μόλις άρχιζε
με μια παρτίδα σκάκι κάθε απομεσήμερο
στο μεγάλο δάσος κάτω από τα πεύκα
πάνω στα πεσμένα φύλλα
*
Κεντούσε τη ζωή της σταυροβελονιά
και με το γέρμα του ήλιου
έδενε κόμπο τη ζωή της σταυροβελονιά
την έκρυβε στον κόρφο της
και μάζευε άνθη φθινοπωρινά
κυκλάμινα και κρόκους
*
Περνούσε από το κοιμητήριο
κι αφουγκραζόταν τις αδύναμες ανάσες των ψυχών
περιεργαζόταν τις επιγραφές
στα «σήματα» των ευκλεώς πεσόντων
κι απόθετε άγριους κρίνους φθινοπωρινούς
και κρόκους κίτρινους
Στα κενοτάφια των αφανών ηρώων
σκορπούσε τα κυκλάμινα
εράσμια επιτάφια σπάργανα της αθωότητας
ερώτων αποτεφρωμένων
*
Κράτησε χρόνους αμνημόνευτους
το συναξάρι αυτό
Ύστερα μάζεψε τα πολύτιμα υπάρχοντά της
- όσα προγονικά κειμήλια και χρυσαφικά
τα όνειρα και τις επιδιώξεις της
το μυστικό της μοναξιάς -
τα στρίμωξε στον σάκο των αποσκευών
και τράβηξε προς τον ποταμό
*
Κάθισε στου ποταμού την άκρη
και μιλούσε μυστικά με το νερό
Κάτι σαν αίμα και νερό έρρεε από το σώμα της
έρρεε κι η φωνή της αδειανή
κυλούσε με το ρέμα του νερού
λιγόστευε το σώμα της
έλιωνε αργά σαν το κερί
ίσαμε που έμεινε μια οπτασία κυκλική
αχνή μορφή
μες στον καθρέφτη του νερού
ένα λαγούμι κι η ψυχή της
αδειανό
στης ένδειας το κατώφλι
*
Ύστερα έγινε όνειρο
μια ιστορία παλιά καθημερινή κοινή
έγινε θρύλος παραμύθι λαϊκό
«Των χωραφιών η Μίνθη»
Όλη της η ζωή ήτανε μια παρτίδα σκάκι
***
Παλαιό Φάληρο, Σεπτέμβριος / Οκτώβριος 2019
*
*Από τη συλλογή ποιημάτων μου "Η ηλικία της λήθης"
Σχέδιο εξωφύλλου Γιωργος Γαλαντης
Κοσμήματα: Verina Horeanthi
Εκδόσεις Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος, Αθήνα 2021 Δείτε λιγότερα
*****
Φωτο: Μάριον Χωρεάνθη Δείτε λιγότερα

Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου