Σύγχρονη ελληνική ποίηση
Ελένη Χωρεάνθη
Επιστροφή*
Όλα τα φόρεσα κατάσαρκα
μπαγκάζια
Πήρα το πρώτο τρένο της γραμμής
να συνεχίσω την απόδραση προς το λιμάνι
με το όραμα δεμένο
στο νυφιάτικο δισάκι της μητέρας
*
Βρήκα τον δρόμο αδειανό
πόρτες και παραθύρια σφαλισμένα
η σιωπή χόρευε στο πηχτό σκοτάδι
μια μουδιασμένη ατμόσφαιρα
τύλιγε με πυκνή ομίχλη το κενό
*
Ολόρθη στην ακτή του χρόνου
πλάι στα ρείθρα του νερού
συλλογιζόμουν όλα τα ενδεχόμενα
Το όνειρο και το φιλί του αποχωρισμού
τη διαφυγή και το πουλί στην ερημιά
τον βιολιστή στη στέγη
*
Δεμένα τα καράβια στο λιμάνι
έρημη κι άδεια η θάλασσα και μοναξιά απέραντη
κι εγώ στημένη στην ακτή με τις προοπτικές μου
στριμωγμένες στις αποσκευές
καρτέραγα το απροόπτως ενδεχόμενο
*
Κανένα δρομολόγιο δεν εκτελέστηκε
ήτανε σάπια τα καράβια στο μουράγιο
κι εγώ κουράστηκα ν’ ακούω τον βιολιστή
πάνω στη στέγη
να δοξαρίζει στο σκοτάδι
θα ξεπαγιάσω
αν μείνω ακόμα ολόρθη στην ακτή
*
Είναι ανώφελο να σε προσμένω στη βροχή
προσπέρασε ο καιρός των αισθημάτων
Ο χρόνος μπάζει από παντού
μας περιπαίζει
και τα αισθήματα πληθαίνουν
πληγωμένα περιστέρια στον εξώστη
*
Είναι καλύτερα
να επιστρέψω στην αρχή μου
Καληνύχτα
*
Παλαιό Φάληρο, 18- 12 – 2017
*
*Από τη συλλογή: Σύνθεση σε ρε ελάσσονα
Σχέδιο εξωφύλλου και κοσμήματα Verina Horeanthi
Εκδόσεις: Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος, Αθήνα 2019
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου