Ο χρήστης Μάριον Χωρεάνθη 
αισθάνεται νοσταλγία με τους Verina Horeanthi και Ελένη Χωρεάνθη στην τοποθεσία 100ο Δημοτικο Αγ.σωστη.
Σε μια άλλη ζωή, πηγαίναμε στο δημοτικό σχολείο και τέτοιες μέρες, μεταμφιεζόμασταν "για το καλό" - άλλοι πιο περίτεχνα και με "κόνσεπτ" (σαν τις διπλανές μας νεράιδες/πριγκίπισσες και τον μικρό καουμπόη), άλλοι με ό,τι βρίσκαμε πρόχειρο. Δεν ξέρω τι υποτίθεται ότι έχουμε "ντυθεί" η Verina Horeanthi κι εγώ, θυμάμαι όμως ότι είχα αναγκαστικά βγάλει τα γυαλιά μου για να φορέσω τη "χρυσή" μάσκα και δεν έβλεπα τίποτα. 
Μάλλον δίκαιο, φαντάζομαι, αφού κι εμένα με έκρυβε η μάσκα. Χρόνια αργότερα, σκέφτομαι τα αθέατα προσωπεία που υποχρεωτικά φοράμε (και διαρκώς εναλλάσσουμε) ως ενήλικες και αναπολώ την παιδική μας εκείνη καθαρότητα, που δεν έβλεπε το αποκριάτικο "μασκάρεμα" παρά σαν ένα ακόμα αθώο παιχνίδι. Χρόνια μας Πολλά και Καλή Σαρακοστή. 
Μάλλον δίκαιο, φαντάζομαι, αφού κι εμένα με έκρυβε η μάσκα. Χρόνια αργότερα, σκέφτομαι τα αθέατα προσωπεία που υποχρεωτικά φοράμε (και διαρκώς εναλλάσσουμε) ως ενήλικες και αναπολώ την παιδική μας εκείνη καθαρότητα, που δεν έβλεπε το αποκριάτικο "μασκάρεμα" παρά σαν ένα ακόμα αθώο παιχνίδι. Χρόνια μας Πολλά και Καλή Σαρακοστή.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου