Αρχαία και σύγχρονη ελληνική ποίηση
Ελένη Χωρεάνθη
Νόστος * Στο γυρισμό τον ποθεινό
για της Ιθάκης την πολύνοστη στεριά
στης θάλασσας την ανοιχτή την αγκαλιά.
*
Ήλιος διαυγής βραδυφλεγής
στέλνει το φως και λούζει τ’ αργυρά νερά.
Μην πλανηθείς σαν αφεθείς
άναυλος πάνω τη χρυσή την αμμουδιά.
*
Μα να σκεφθείς όταν βρεθείς
στων ευκλεών Φαιάκων την ωραία γη.
Είναι πολλά και δολερά
είναι μικρά κρυφά νησιά γυμνά μακριά.
*
Και μην ξεχνάς σαν ξεκινάς
του ταξιδιού το όραμα και το σκοπό
όταν γυρνάς χρόνια φυγάς
μα νοσταλγός στο σπίτι σου το πατρικό.
*
Βάλε φωνή σύρε κραυγή
σ’ όλο τον κόσμο ν’ αντηχήσει ν’ ακουστεί
πως η μικρή άγονη γη
μόνη κι ασύνορη η Ελλάδα ζει. Θα ζει.
*
14. 7. 2021 // 8. 11. 2023
*
Σημείωση: Στη νέα του μορφή, ανέκδοτο.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου