Ελένη Χωρεάνθη
*
Άγιο ελληνικό Πάσχα
*
"...η κλητή και αγία ημέρα, η μία των Σαββάτων,
η βασσιλίς και κυρία,
εορτή εορτών και πανήγυρις πανηγύρεων..."
*
Άγιο ελληνικό Πάσχα! Τρεις λέξεις πολυσήμαντες και περιεκτικές. Κλείνουν το νόημα της ελληνοχριστιανικής βιοθεωρίας και είναι ταυτόσημες με την έννοια του ελληνικού έθνους και ευρύτερα του ελληνισμού και του ελληνικοί βίου
Το τρισυπόστατο αυτό σημαίνει πολλά για τον Ελληνισμό, περιέχει τα στοιχεία εκείνα, που αποτελούν την ουσία της ύπαρξής του. Είναι το πέρασμα από την αθεΐα στην πίστη, από το σκότος της αμάθειας στο φως της αλήθειας και της ζωής. Είναι η "διάβασις" από την Ερυθρά θάλασσα των παθών στη λύτρωση από την κατάσταση της μακροχρόνιας δουλοσύνης στην απαλλαγή από το ζυγό της τυραννίας και τη νεκρανάστασή του, την ηθική, την εθνική, τη θρησκευτική και την κοινωνική του αποκατάσταση, την ανάταση και την κατάκτηση της σωματικής και της ψυχικής/ πνευματικής ελευθερίας του!
Αγίο ελληνικό Πάσχα! Ημέρα χαράς, αγάπης, αδελφοσύνης και αγαλλιάσεως. Ημέρα θριάμβου! Νίκης του φωτός, πέρασμα από το θάνατο στη ζωή, κατατρόπωση του υλικού και του ηθικού θανάτου, ημέρα λαμπρή!
Η θρησκεία υπήρξε η αιώνια καταφυγή και ρύση, το στήριγμα των Ελλήνων σε κάθε σταθμό του ιστορικού μας βίου και μέσω αυτής μπόρεσαν να εκφράσουν τα βαθύτερα, τα ωραιότερα και τα υψηλότερα των συναισθημάτων υπό μορφήν τέχνης: αγιογραφία, εκκλησιαστική υμνογραφία. Αλλά και όλα τα αριστουργήματα της αρχαίας ελληνικής έκφρασης είναι εμπνευσμένα από τη σχέση του ανθρώπου με το θείο.
Όλος ο βίος των Ελλήνων είναι μια Μεγάλη Σαρακοστή, μια Μεγάλη Εβδομάδα θλίψης ατελεύτητων παθών και πένθους καθολικού. Είναι μια μαρτυρική πορεία προς τον αιώνιο Γολγοθά και τον Κρανίου τόπον. Το Πάσχα των Ελλήνων είναι η κορύφωση της τραγωδίας και των παθών τους. Είναι μια πολύπλοκη εσωτερική και εξωτερική, σωματική και ψυχική διαδικασία, μια βιωματική προετοιμασία, καθαρμός σώματος και ψυχής και πνεύματος, μέσω πράξεων, άσκησης και ειδικών τελετουργιών, πού αρχίζει με το Τριώδιον και φτάνει στην κορύφωσή της τη νύχτα της αναστάσεως με το:
"...Δεύτε λάβετε φως εκ του ανεσπέρου φωτος...! "
Και ευθύς τα στόματα και τα σήμαντρα διαλαλούν το γεγονός στα πέρατα της οικουμένης και εγείρονται τα υπνώττοντα έθνη και οι λαοί "Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι…" Καί εορτάζουν και συνεορτάζουν λαμπροφορεμένοι. Και μέσα στις εκκλησίες τις "δαφνοφόρες:
λάμπει το ασήμι, λάμπει το χρυσάφι
από το φως που χύνουν οι λαμπάδες.
Κάθε πρόσωπο λάμπει απ' τ' αγιοκέρι,
οπού κρατούνε οι χριστιανοί στο χέρι..."
Πάσχα των Ελλήνων, το άγιο ελληνικό Πάσχα, δεν είναι μια απλή εορτή χαράς και ανάπαυλας, ημέρα ευωχίας και κενών πανηγυρισμών, είναι κορυφαίο γεγονός και του ιστορικοί βίου του Ελληνισμού που βαίνει παράλληλα προς την πορεία του θείου δράματος. Το δράμα του Ελληνισμού έχει μια τρομακτική αντιστοιχία με το θείο δράμα. Πρόκειται για μια συνεχιζόμενη τραγωδία, μέσα από τα δρώμενα της οποίας ο λαός μας αποκτά αυτογνωσία και συνθέτει την ατομική του ταυτότητα. με την δια βίου σταύρωση, ταφή και ανάσταση / ανάτασή του.
Είναι η έξοδος από το δράμα της καθημερινής σύγχυσης, της ματαιότητας, της αείρροης λύπης, της συνεχιζόμενης τραγωδίας. Ο ελληνικός λαός, βαθύτατα στο σύνολό του θρησκευόμενος και εξαρτώμενος από το Θεό του, βιώνει εσωτερικά το αγιο Πάσχα του. Εορτάζει βιωματικά. Το Πάσχα των Ελλήνων είναι εσωτερική υπόθεση του καθενός χωριστά και όλων μαζί. Είναι συνυφασμένο και συνδεδεμένο με την ύπαρξή μας και τη ζωή μας είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, αποτελεί βαθύ, στερεό βίωμα με διαχρονική ισχύ. Είναι λύτρωση από τα δεινά του βίου, ανάσταση και ανάταση της ψυχής του. Είναι!
"...η κλητή και αγία ημέρα, η μία των Σαββάτων,
η βασιλίς και κυρία,
εορτή εορτών και πανήγυρις πανηγύρεων
Πάσχα μέγα και ιερώτατον (...). Πάσχα ιερόν.
Πάσχα καινόν, άγιον.
Πάσχα μυστικόν.
Πάσχα σεβάσμιον (…) Πάσχα άμωμον,
Πάσχα μέγα.
Πάσχα των πιστών. Πάσχα το λύτρον λύπης!
Πάσχα το πύλας ημίν του παραδείσου ανοίξαν
Πάσχα πάντας αγιάζον πιστούς.
Αναστάσεως ημέρα και λαμπρυνθώμεν τη πανηγύρει
Νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες
αγαλλιασώμεθα και ευφρανθώμεν εν αυτή.
Πάσχα Κυρίου, Πάσχα!
*
Παλαιό Φάληρο, 1 Μαΐου 2021
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου