Είμαι η Γυναίκα

 

 

 

Σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία / ποίηση

             *

Ελένη Χωρεάνθη

             *

Μικρό αφιέρωμα στην «Ημέρας της Γυναίκας»

             *

Ιστορία: Είμαι η Γυναίκα! *

             *

«…Είμαι η Γυναίκα

Τον καιρό οριοθετώ στου νου σας τον αυλόγυρο εδώ

τη μοίρα μου πυριφλεγής

σχίζω τον ύπνο σας

μακάριοι εραστές

κι αναγεννιέμαι από την τέφρα μου…»

              *

Γεννήθηκα στο μισοσκόταδο μ’ απόβροχο

και λοξοδρόμησε ο καιρός στην όρασή μου

               *

Είμαι η Εύα η Σεπφόρα η Ιουδήθ

Είμαι η Κόριννα η Ανύτη η Κλυταιμνήστρα

Είμαι η Κασσάνδρα η Εκάβη η Ελένη

στου νου σας το κενό

συμφύροντας στους κόλπους μου τις ενοχές

               *

Είμαι η Πάνδροσος η Άγραυλος η Έρση

προβάλλω υπέρθυρη με ιαχές ατονημένες

του αίματός μου τις ρανίδες

συναθροίζω

στα σταυροδρόμια του καιρού σου

οικουμένη

                *

Είμαι η Γλαύκη η Μυρτίς η Αριάδνη

η Αντιγόνη η Ηλέκτρα η Ιφιγένεια

Είμαι η Άχρονη η Ανώνυμη η Γυναίκα

                *

Είμαι η Μαρία η πάνσεπτος η κεχαριτωμένη

των ουρανών η πλατυτέρα

ο πόνος ο ένδροσος

το άνθος το αμάραντον η εκβλαστήσασα

το σκήνωμα του Λόγου το ευρύχωρον

η αυγή της μυστικής ημέρας

στην ανθρωπογεωγραφία των αιώνων

στιγμή στη μνήμη περιγεγραμμένη

               *

Είμαι η Δομνίνα η Βερίνα η Προσδόκη

τέσσερις Οκτωβρίου

– ποιος θυμάται –

μνήμη διαμελισμένη στο βυθό της ιστορίας

δέκα γραμμές στο συναξάρι των αγίων

                *

Είμαι η Γυναίκα

Το πρόσωπό μου ζοφερά γεωμετρημένο

σχήμα θανάτου πολυγωνικό

στο ράμφος του ερωδιού παγιδευμένο

ψυχή παραδαρμένη

ολιγοήμερη στης προσμονής την αφυδατωμένη αιθρία

                *

Δεν έχω τίποτα που να με δένει με το φως

κοιτάζω πίσω τη ζωή μου

ένα κενό

Κι είμαι στο μέσο της ζωής ξεκλωνιασμένη μια κλωστή

Πέφτει νωρίς το σούρουπο στην κάμαρά μου

νιώθω το κρύο των νεφρών μου ως την καρδιά

                 *

Βραδιάζει πάντα πιο νωρίς στα βλέφαρά μου

κάθε κλαδάκι σφίγγεται στη μοναξιά του

κι η μοναξιά μου κατεβαίνει ως τη γη με τη βροχή

Δεν έχει Αύριο

Δεν είχε Χτες

Δεν έχει

Βραδιάζει πάντα πιο νωρίς έξω στον κόσμο

                 *

* Από τη συλλογή ποιημάτων «Νύχτες της βροχής»

Στο εξώφυλλο, έργο του Γιώργη Βαρλάμου, γυμνό, φιλοτεχνημένο ειδικά για τις «Νύχτες της Βροχής» Εκδόσεις: «Εριφύλη, Αθήνα 1997.