Η Ωραία Ελένη στον τάφο του Πρωτέα




Η Ωραία Ελένη ιέρεια στον τάφο του Πρωτέα στην Αίγυπτο | Ευριπίδης: Ελένη /Απόσπασμα χορικού

Γράφει η Ελένη Χωρεάνθη //

 

 

Η Ωραία Ελένη ιέρεια στον τάφο του Πρωτέα στην Αίγυπτο  | Ευριπίδης: Ελένη /Απόσπασμα χορικού

(Η Ωραία Ελένη, ιέρεια στον τάφο του Πρωτέα στην Αίγυπτο, τη χώρα του Νείλου, όπως λεγόταν στα χρόνια του Ομήρου, αισθανόταν ολομόναχη. Στην απελπισία της προστρέχει στα στοιχεία της φύσης, παρακαλεί και δίνει όρκο στον ποταμό Ευρώτα:)

 

 

 

 

Μοίρα κι αυτή η δική μου

 

Εσένα καλώ και μάρτυρα σ’ ορίζω,

Ευρώτα, με τα πλούσια νερά

και τα πράσινα, υδρόχαρά σου καλάμια,

κι ορκίζομαι πως αν ο άντρας μου

πέθανε…

Ή στο λαιμό μου θα βάλω θηλιά φονική

ή σιδερένιο στην καρδιά μου θα μπήξω μαχαίρι

τη σάρκα τρυπώντας με το ίδιο μου χέρι

και θα τρέξει απ’ το λαιμό μου το αίμα,

θυσία θα γίνω για των τριών θεαινών

το χατίρι και κείνου του άμυαλου γιου

του Πριάμου που ανέμελος κάποτε

πλάι στων βοδιών του τους στάβλους

τη γλυκόλαλη έκρουε τη λύρα του.

[…]

Αχ, δύστυχη Τροία, ταλαίπωρη,

και σένα ποια σου ‘μελλε πάθια να πάθεις!

Χάθηκες άδικα γι’ ατέλεστα έργα

και συμφορές υποφέρεις. Και τα

δώρα που η Κύπριδα μου έδωκε,

αίμα πολύ και πολύ δάκρυο γέννησαν.

Κι αντίδωρα έλαβε απανωτές συμφορές,

δάκρυα και δάκρυα και βάσανα…

Και τα παιδιά τους χάσανε μάνες

κι αδερφάδες παρθένες τα μαλλιά τους

αφήσανε πλάι στου Σκαμάνδρου το ρεύμα.

Κλαίει κι οδύρεται και θρηνεί η Ελλάδα,

το κεφάλι χτυπούν με τα χέρια οι Έλληνες,

με τα νύχια ξεσχίζουν τα απαλόχρωμα

μάγουλα και τρέχει ολόμαυρο

απ’ τις πληγές τους το αίμα.

*

Καλότυχη εσύ απ’ την Αρκαδία, Καλλιστώ,

που στην κλίνη του Δία πήδηξες κάποτε

μεταμορφωμένη σε ζώο, τυχερότερη

ήσουν πολύ απ’ τη μάνα μου,

μορφή παίρνοντας λέαινας

με δασύτριχα πόδια και λαίμαργο βλέμμα

κι απ’ το βάρος της λύπης εσύ απαλλάχτηκες.

Κι αν κάποτε η Άρτεμη απομάκρυνε

την κόρη του Μέροπα, την Τιτανίδα,

μεταμορφώνοντάς την σε χρυσοκέρατη έλαφο,

εξαιτίας της ομορφιάς της το έκανε!

Και η δική μου ομορφιά πόσους έθαψε,

γκρέμισε κάστρα, αφάνισε Τροίες

και τους δύσμοιρους έθαψε τους Αχαιούς…

*

 

 

 

 

* Από το βιβλίο “Το αρχαίο δράμα σε μορφή μυθιστορήματος”, Ευριπίδης: Ελένη, Μετάφραση/ διασκευή: Ελένη Χωρεάνθη, Εκδόσεις 24 γράμματα/Γιώργος Δαμιανός, Αθήνα 2022

 

 

 

Σχόλια