Εξήντα χρόνια "Άγνωστη πορεία*

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Πολλά "ευχαριστώ" στην Ελένη, το Γιάννη, τη Δήμητρα

για την τόσο ωραία φιλοξενία.

Εξήντα ολόκληρα χρόνια “Άγνωστη πορεία”

Γράφει η Ελένη Χωρεάνθη //

[Φέτος, με τη συμπλήρωση 60 χρόνων από την πρώτη έκδοση της συλλογής ποιημάτων μου με τίτλο “Λίγα λουλούδια”, γιορτάζουμε τα εξηκοστά γενέθλιά της με τη δημοσίευση πέντε ποιημάτων που δίνουν το στίγμα της πρώτης μου σοβαρής ενασχόλησης με την ποίηση και τους υπαρξιακούς προβληματισμούς μου.]

*

Της βροχούλας το βιολί

*

Τι είναι αυτό που ακούω απέξω;

– Δεν στοχάζομαι να παίξω –

πέφτει μια απαλή βροχή

στον εξώστη, στη σκεπή.

*

Του Θεού η ευχή να πάρει!

Δέστε, ακούστε με τι χάρη

η βροχούλα παίζει ορθή, το

γλυκό της το βιολί .

* *

Αυγή

*

Αυγή γελαστή, μυρωμένη,

ροδόχροη, πλάνα αυγή,

τα σκότη περνώντας βιασμένη

μας ήρθε δειλά, ντροπαλή.

*

Η δόλια καρδιά ξαποσταίνει,

αλάργα η ψυχή περπατεί.

Ναι, κάποια ομορφιά βασιλεύει

στου πόνου ετούτη τη γη.

*

Θεέ μου, κυλά η ζωή μας,

σαν ένα ποτάμι θολό.

Τραβούμε σκυφτοί και θλιμμένοι

με δίχως κανένα σκοπό.

*

Μα τούτη την άγια την ώρα,

ω, πώς φτερουγάει η καρδιά.

Θαρρώ, θέλει, Θεέ μου, να σπάσει,

την όμορφη αυγή, τη γλυκιά.

**

Τι ζητάς

*

Τι, ψυχή μου, ζητάς

στο σκοτάδι να δεις;

Τι, γυρεύεις, πού πας,

ποιον πλανιέσαι να βρεις;

*

Τι, στη νύχτα ζητάς,

τι, ψυχή μου, ποθείς

στο σκοτάδι και πας

και κατόπι θρηνείς;

*

Μια φεύγεις, μα πάλι

γυρίζεις ξανά,

σαν κάτι αγάλι

σφιχτά να σε τραβά.

*

Αχ, τι να ‘ναι αυτό

που εμένα καλεί;

Κι ό, τι εγώ λαχταρώ

δεν υπάρχει. Γιατί;

**

Μικρή ιστορία

*

Είναι η ζωή μας

μια μικρή ιστορία,

ένα ταμπλό

συννεφιασμένου δειλινού.

Είναι μια θύελλα,

σφοδρή κακοκαιρία,

Είναι μια χίμαιρα

ονείρου απατηλού.

**

Άγνωστη πορεία

*

Να ‘ξερα, θεέ μου, πού τραβώ,

πού κάποτε θα φθάσω.

Μακρύς ο δρόμος που θωρώ,

φοβάμαι μη δειλιάσω.

*

Πλατύς μακραίνει , καθαρός

μα η άκρη του τι κρύβει;

Να ‘ναι καλός, να ‘ναι κακός.

Θεέ μου, αυτό με θλίβει.

*

Στο βάθος, πάντα κάτι τι

θαρρώ πώς παιχνιδίζει.

Να ‘ναι φαντάσματα, γκρεμοί

ή άστρο λαμπυρίζει;

*

Παραβόλα Αγρινίου 1960

*

Σημείωση: Τα πέντε ποιήματα είναι από την πρώτη συλλογή ποιημάτων μου “Λίγα λουλούδια”, που εκδόθηκε στο Αγρίνιο τον Ιανουάριο του 1963 και ήταν εκδοτικό γεγονός τα χρόνια εκείνα για μια επαρχιακή πόλη. Από την πρώτη εκείνη συλλεκτική πλέον έκδοση, υπάρχουν στη βιβλιοθήκη μας μόνο 3 αντίτυπα.

*

Παλαιό Φάληρο, 7 Φεβρουαρίου 2023