Στο φως του φεγγαριού *

Η ενότητα 8 ποιημάτων με θέμα το φεγγάρι γενικά, την Πανσέληνο, ειδικά, είναι μέρος μιας ολοκληρωμένης ανέκδοτης συλλογής ποιημάτων μου για παιδιά. Όλα τα ποιήματα της συλλογής με τίτλο “Στο φως του φεγγαριού”, γράφτηκαν τη δεκαετία 1980-1990. Σκοπός μου ήταν και είναι να μυηθούν τα παιδιά στα μυστικά και στο μυστήριο της ποίησης και να δουν τον κόσμο σε μια άλλη διάσταση, την ποιητική.

 

 

Ω, τι ωραίο φεγγάρι

 

Ω, τι ωραίο φεγγάρι απόψε

περπατάει ολόχαρο στον ουρανό

χρυσές κι ασημένιες κορδέλες

τις απαλές αχτίδες του θα κάνω

για να πλέξω στα μαύρα μαλλιά σου στεφάνι,

Κόρη του ανέμου,

να ομορφύνω την όψη σου.

Να ζωγραφίσω λουλούδια στους δρόμους

να να ευωδιάσει η νύχτα σου,

Νυχτωμένο αγόρι.

 

Απόψε,

με χρυσές αχτίδες του φεγγαριού

θα γλυκάνω τα χείλη σου,

Μάνα ξεκλωνιασμένη,

φεγγαρόστρατο να κάνω τη στράτα σου

στον αγριεμένο, ανελέητο καιρό

να μερώσω τη σκέψη σου ως την αυγή

της καινούριας μέρας που θα ανατείλει.

 

Λογαριάζω απόψε

με τις αχτίδες του φεγγαριού

να στολίσω τον ύπνο σου, βρέφος στο λίκνο,

τα μαύρα φτερά σου, χελιδονάκι,

να στολίσω το λίκνο σου, λευκέ κύκνε,

τη μακαριότητά σου, πεταλούδα,

την κούρασή σου, άνθρωπε,

το μόχθο σου, ποιητή.

 

Απόψε,

με τις χρυσές αχτίδες του φεγγαριού

θα καλύψω την ασχήμια της γης

 

***

 

Έχει πανσέληνο απόψε

 

Έχει πανσέληνο απόψε

ένα φεγγάρι

ολοστρόγγυλο στον ουρανό

Λέω να περπατήσουμε

μικροί μου φίλοι

απόψε μας ανοίγει δρόμους

το φεγγάρι στον καιρό

πέφτουν στον δρόμο μας σκιές

κι εμείς βαδίζουμε ολομόναχοι

πιασμένοι χέρι -χέρι

η ανάσα μας διώχνει τους φόβους

περπατάμε όλοι μαζί μέσα στη νύχτα

Έχει ωραίο φεγγάρι απόψε

θα χαράξει η αυγή

στου δρόμου μας την άλλη άκρη

ψηλά στη ράχη του βουνού

 

***

 

Της νύχτας τα πουλιά

 

Απόψε το ολόγιομο φεγγάρι

σκορπάει στον κόσμο το χαμόγελό του

η νύχτα είναι τρυφερή

της νύχτας αγρυπνούνε τα πουλιά

κρυμμένα στα φυλλώματα τ’ αηδόνια

κελαηδούν τον πόνο τους γλυκά

στο πέρασμά μας

ομορφαίνει ο κόσμος

η φύση ετοιμάζεται να υποδεχτεί

το χάραμα της νέας μέρας

 

***

 

Του κόσμου τα παιδιά

 

Τώρα η νύχτα προχωράει προς τ’ άστρα

όπου να ‘ναι θα φανεί

ψηλά στην κορυφογραμμή το χάραμα

αποτραβιέται αργά η νύχτα

και τα φυτά κοιτούν τον ουρανό

ένα τριζόνι μάχεται τη σιωπή

με το τραγούδι τριτριτρί τρι τριτριτρί τρι

Οι ίσκιοι μεγαλώνουν

αλαργεύουν στη σιγή τα βήματά μας

και το φεγγάρι

κρέμεται ολομόναχο στον ουρανό

Η μοναξιά του φεγγαριού δεν τελειώνει πουθενά

 

***

 

Η Θάλασσα

 

Η θάλασσα με τα αρμυρά νερά της

έρχεται από τα σύννεφα με τη βροχή

είναι σαν τα πουλιά

χωρίς πατρίδα

Η θάλασσα έρχεται από τη θάλασσα

με τις αχτίδες του ήλιου

ανεβαίνουν οι ανάσες των νερών στον ουρανό

συλλαβίζοντας οι αύρες τις πνοές των υδρατμών

πλέκουν τα νέφη με σταγόνες

χρειάζεται να τρέξουνε στο πρόσωπο της γης

εκατομμύρια σταγόνες

για να γεμίσει ένας τόσο πλατύς ωκεανός

Αυτή η θάλασσα

η μεγάλη και πλατιά

με τα νησιά και τα καράβια της

είναι η μοίρα των ανθρώπων

 

***

 

Ο Αυγερινός κι η Πούλια

 

Μόλις αχνίσει το φεγγάρι

βγαίνει πάνω από τη ράχη του βουνού

ο Αυγερινός

Η Πούλια κι ο Αυγερινός

τα δυο πανέμορφα παιδιά μιας καλομάνας

τα πήρε ο άνεμος

και τα ‘φερε ψηλά στον ουρανό

έδωκε την εξουσία της Νύχτας στο φεγγάρι

και στον Αυγερινό το Χάραμα

με τις γαλάζιες πεταλούδες και τα όνειρα

της νύχτας η χαρά

υπόσχεση της μέρας

όταν πλαγιάζουν ήσυχα τα μάτια της αγάπης

κι άκουμε τις πνοές των λουλουδιών

και την φωνή της μάνας Γης

που ονειρεύεται τον ήλιο ν’ ανατέλλει

 

***

 

Η Καρολίνα

 

Η Καρολίνα ήρθε από την Πόλη

μιλάω για το χλωμό κορίτσι που κρατούσε

μια αγκαλιά λουλούδια μαραμένα

Ήτανε ολόμαυρη απόξω η μικρούλα Καρολίνα

Όμως στο φως του φεγγαριού

έλαμπε διάφανη στα μέσα η ψυχούλα της

όλα της ήταν τρυφερά

κάτω από τα μαύρα που φορούσε

 

Την ώρα του ύπνου

γυμνώνονται οι άνθρωποι

για να παραδοθούν στου ονείρου την αρματωσιά

φορούν το αληθινό τους πρόσωπο

Η αγάπη στήνει γέφυρες

ενώνει όλου του κόσμου τα παιδιά

να φέρουν το ξημέρωμα

 

***

 

Τα αγάλματα

 

Τα αγάλματα να δεις

πώς τρυφεραίνουνε τις νύχτες

του καλοκαιρού με την πανσέληνο

λάμπουν στο φως του φεγγαριού

που διαπερνά το μάρμαρο

φτάνει ως την καρδιά και την ψυχή τους

έχουν ψυχή τα αγάλματα

και μια καρδιά κρυμμένη στα κατάβαθά τους

και περιμένουν την καινούρια μέρα

που θα ‘ρθει στο παραθύρι του καιρού

να πει μια “Καλημέρα”

στα παιδιά που αγρυπνούν

Να το θυμάσαι

 

Παλαιό Φάληρο, 19 Φεβρουαρίου 2023

 

* Υπό την εποπτεία και επιμέλεια του Δασκάλου συγγραφέα Βαγγέλη Κακατσάκη, η ενότητα “Ποιήματα για το φεγγάρι”, αποτέλεσε το θέμα ενός εξαιρετικού εικονογραφημένου “Παιδότοπου”, μιας ολόκληρης σελίδας των ΧΑΝΙΩΤΙΚΩΝ ΝΕΩΝ, της διάσημης εφημερίδας των Χανίων.

 

 Δημοσιεύθηκε στο Fractal στις 22. 2. 23