Είμαστε αστρόσκονη

 

Σπουδάζω τον ουρανό

Διονύσης Π. Σιμόπουλος: Είμαστες αστρόσκονη/Σύμπαν, μια ιστορία χωρίς τέλος

Μεταίχμιο, Αθήνα 2017

“Χρόνια ζητούσα μια ευκαιρία να σιμώσω, να συναντήσω αυτόν τον υπέροχο άνθρωπο, τον λαμπρό επιστήμονα, έναν σοφό Πολίτη του Διαστήματος που θαύμαζα και θαυμάζω απεριόριστα τόσο για τις γνώσεις του, όσο και περισσότερο για τον αφοπλιστικό τρόπο, για την οικειότητα που μιλάει για το Σύμπαν, θαρρείς και πιάνει κουβέντα με το γείτονά του, έναν απλό άνθρωπο που θέλει να μάθει για το απέραντο άγνωστο που μας περιβάλλει, αλλά να του μιλήσουν απλά, καθημερινά, όπως και ένα παιδί. Τόσο απλά, σαν παραμύθι, ν’ ακούσει, να διαβάσει μια ιστορία που μοιάζει καθημερινή κουβέντα, με όμορφο, γοητευτικό παραμύθι.

Γιατί η ύπαρξη, η ζωή, η εξέλιξη και το μέλλον, σκέφτομαι, ναι, το Αύριο του Σύμπαντος, μόνο σαν παραμύθι μπορεί να ερμηνευτεί και να κατανοηθεί. Κι αναρωτιέσαι: Απλουστεύεται η γνώση;

Απλουστεύεται η μεγάλη γνώση; “Απλουστεύεται”, απαντάει η Αρχαία Ελληνική Μυθολογία, η ποιητική μελέτη του Σύμπαντος, η ζωή και η ερμηνεία του σαν παραμύθι. “Απλουστεύεται”, απαντάει ο διάσημος διαστημικός επιστήμονας με τον απλό, τον ήπιο λόγο, που υπαγορεύεται από τη βαθειά μελέτη και τη στέρεη γνώση, την οικείωση και την αγάπη του προς αυτόν το γνωστό άγνωστο, τον αινιγματικό, γοητευτικό, τον ανεξιχνίαστο, τον διαρκώς εξελισσόμενο “συμπολίτη” και “γείτονά” του.

Ο συγγραφέας του βιβλίου τούτου αντιμετωπίζει και ερμηνεύει το Σύμπαν σαν παραμύθι. Έχει τόσο αγαπήσει τον κόσμο των άστρων, τόσο έχει γνωρίσει με την αδιάλειπτη αναστροφή, τη διάσπαρτη, τη διάχυτη στο απέραντο Χάος ζωή και λειτουργία του Σύμπαντος και τόσο ταυτιστεί μαζί του ώστε να μιλάει τόσο απλά και βαθυστόχαστα, τόσο κατανοητά.

Πριν πέσει ο αποκλεισμός, ένεκα της πανδημίας, διάβαζα τρεις τουλάχιστον κυριακάτικες εφημερίδες και μία κάθε μέρα για να παρακολουθώ το καθημερινό γίγνεσθαι στη χώρα μου και στον κόσμο. Έτσι είχα την ευκαιρία να διαβάζω πάντα όλα τα εκλαϊκευμένα δημοσιεύματα του Διονύση Π. Σιμόπουλου τα σχετικά με την ύπαρξη, τη ζωή και την εξέλιξη του Σύμπαντος. Τον γνώρισα ως σπουδαίο επιστήμονα, σοφό Διαστημικό Δάσκαλο και ερμηνευτή, επιστημονικές του μέσα από τις αστροφυσικές του εργασίες, τις γοητευτικές ξεναγήσεις του στο απέραντο Σύμπαν.

Η ζωή, η καθημερινότητά του αποτελούσε, θαρρείς, μέρος της ζωής του Σύμπαντος. Αποκαλεί “Γεννητούρια”, τα όσα γνωρίζουν οι επιστήμονες για τις εξελίξεις της ζωής του Σύμπαντος. Όταν ένας διαστημικός Επιστήμονας μιλάει για “Γεννητούρια” του Σύμπαντος, σημαίνει πως όλες οι εκπληκτικές κατακτήσεις της Επιστήμης του Διαστήματος βρίσκονται ακόμα σε νηπιακό στάδιο, στην αρχή.

Η Έρευνα πάντα ξεκινάει με εικασίες, προχωράει με πειράματα και παρατηρήσεις, καταγράφει τα πορίσματα, ερμηνεύει τα δεδομένα και καταλήγει σε συμπεράσματα...”