Οι ενοχ'ες της Μήδειας


 
Αρχαία και σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία / ποίηση
Ελένη Χωρεάνθη
😌 Οι ενοχές της Μήδειας *
😌
Συλλαβίζοντας ήχους βημάτων
και υδάτων ροές φωνηέντων
ανηφόριζα ένδροση έπαρση
προς τον εξώστη του σύμπαντος έρωτα
Δειλινά των ερώτων ανθίσματα
θαλασσιές χαρακιές στον ορίζοντα χρόνο
πάθων καρπίσματα ανώφελα
τα φωτερά μονοπάτια της ήβης
Φλογισμένα των ερώτων μου φάσγανα
στην αέναη φυγή των αιώνων
τις κραυγές των παιδιών μου θα φέρνουν
στης οδύνης τ' ατέρμονα πέλαγα
Αδερφέ μου * ακριβέ μου
συμφορά και κατάρα μου άραχλη
οι ελπίδες μου όλες ναυάγησα
στου αιμάτου σου το άλικο πέλαγος
Άωροι πόθοι μου οϊμένα
Θρήνοι ανυπόφερτοι * αλί μου
στα υπερώα της θλίψης θαμμένα
αθλίων ερώτων πολυστέναχτα πάθη
Ω φως του προσώπου μου
σάρκα δική μου * ακριβή μου
τέκνα δικά μου * καρδιά μου
βλαστάρια πικρά της θολής μου ημέρας
Μινυρίσματα πουλιού πικραμένου τα λόγια μου
στους αιώνες των θρήνων θαμμένα
Μοίρα κακή * άδική μου * δική μου
μήνις κραδαίνουσα την ασπλαχνία την άκρα
Διαμελισμένη του νόστου μου η μέρα
μέλη ερώτων οι σάρκες μου
εράσμια εδέσματα στης Εκάτης τ' ανίερα δείπνα
Ανυπόφερτες θύμησες * φόνο * καημοί μου
Εσπερινές θρηνωδίες οι άδοξοι έρωτες
Οίμοι * η τεκούσα της ψυχής μου τον όλεθρο
Ω αθλίας ημέρας το ανήρυθμον γέλασμα
Οίμοι * τέκνων γλυκυτάτων αθλία μητέρα
😇
*Απάνθισμα από την ομώνυμη ποιητική σύνθεσή μου: “Οι ενοχές της Μήδειας”, της συλλογής ποιημάτων μου “Νύχτες της Βροχής”.
Το σχέδιο στο εξώφυλλο έγινε από το Γιώργη Βαρλάμο.
Την επιμέλεια της έκδοσης είχε ο Χρήστος Δάρρας.
Εκδόσεις: Εριφύλη, Αθήνα 1997)
😌
Σημείωση: Η Μήδεια είναι η πιο τραγική ηρωίδα, καταδικασμένη παγκοσμίως, ως άστοργη μητροκτόνος, χωρίς ελαφρυντικά. Προσωπικά, μεταφράζοντας και διασκευάζοντας σε μορφή μυθιστορήματος τη "Μήδεια" του Ευριπίδη, διαπίστωσα πως δεν ήταν και τόσο άστοργη, όσο αδικημένη, αλλά κυριευμένη από το πάθος, δεν δίστασε να θυσιάσει τα παιδιά της για να εκδικηθεί τον άπιστο σύζυγο. Και στο ποίημα, που γράφτηκε πολύ πριν ασχοληθώ με την τραγωδία, πάνω στο μύθο, της δίνω λίγο περιθώριο στοργής. 🧡
Σε άλλη εκδοχή του μύθου, η Μήδεια δεν σκοτώνει τα παιδιά της. Μετά το "ολοκαύτωμα" της κόρης του Κρέοντα, πήρε τα παιδιά της και με το άρμα του πατέρα της του Ήλιου κατέφυγαν στη Φρυγία.

 

Σχόλια