Κωνσταντίνος Ξυγκάς-Νερομανιώτης

την


 
 
 
 
 

Ο Κωνσταντίνος Ξυγκάς-Νερομανιώτης
 γράφει
Γιά την ποιητική συλλογή,της Ελένης Χωρεάνθη
            " ΣΤΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΤΗΣ ΛΥΠΗΣ".
Ξαναδιάβασα σήμερα,την παραπάνω ποιητική συλλογή,της ποιήτριας Ελένης Χωρεάνθη,που είχε την καλοσύνη,να μου δωρίσει και το βαθύ μέσα μου,ποιητικό σπλάχνο,ενεπλείσθη ποιητικής γοητείας.
Τα αναφερόμενα σε αυτήν ποιήματά της,γέμουν με "περιθώρια λύπης",εγώ με τον δικόν μου κάλαμον,θα τα νοματίσω"λυρική ποιητική λύπη",,επίσης με αισθήματα
εξαίσιας ποιητικής χαρμολύπης, με μπουκέτο λουλουδένιων δακρύων,ποιητικής νοσταλγίας, αλλού με
ποιητική χαρμονή, αλλού με ονειρεμένη προσμονή, αλλού με την ανάταση των ποιητικών της χεριών,να αγγίξουν μιά της αγαπημένη μορφή,που βρίσκεται πιά,
στην "Ερίβωλο Φθίαν"και αλλού με αίσθημα λύτρωσης
καθώς,μαχαιρώνει με ποιητικό δέος, αναίμακτα, την δική της πορφυράν σελήνη.
Ενδεικτικά κάνω μίαν ,ποιητική επιλογή, τινών
ποιημάτων της που περιέχονται στην προαναφερθείσα ποιητική της συλλογή "περιθώρια λύπης" εκδόσεως "Σ.Ι.ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ".Θα σας παρουσιάσω, κάποια εξαίρετα,κατά την δική μου ποιητική κρίση και γνωμη,τετράστιχα τούτων ,που με γοήτευσαν.
Στο ποίημα " Επί ξύλου"...." Καθώς πληθαίνει των δακρύων η ροή -και η ψυχή φυλλορροεί,αναθυμάται_
δείπνα ερώτων μυστικά, κι αναρριγεί-
και επί ξύλου η καρδιά κρεμάται"
Στο ποίημα: 'πικρη σαμπάνια "...Ντύθηκα χλαμύδα πορφυρή -να καλύψω της ψυχής μου την ορφάνια-
κι ήπια μονορούφι την πικρή_της Πρωτοχρονιάς σου
´την σαμπάνια...
Στο ποίημα: " Βροχερή πορεία"...Κι απόμεινα στρουθί
μοναχικό -άστεγοςενας έρωτας εντός μου-
λησμονημένο περιστατικό -ασημαντο στην ερημιά του κόσμου ".
Στο ποίημα: "Το παράπονο της Ιφιγένειας"Μνήμη Κ.Χ
... Πρωτομαγιά στο Λαύριο,στη Βραβρώνα-
θυμάμαι, εκεί στων άρκτων τη στοα-
στην μεσιανή μαρμάρινη κολώνα -
της Ιφιγένειας το παράπονο βοά... Τώρα στο Θορικό
έχουν βλαστήσει-χλωραγκαθα. Και στη Βραβρώνα-
τους κίονες στη θλίψη έχουν βυθίσει-
οι Φράγκοι του αμαρτωλού αιώνα."
Στο ποίημα "Στα περιθώρια της λύπης "
"Στα περιθώρια της λύπης -να ξέρεις πόσο μου λείπεις -
ανθίζουν οι ώρες -Ανατριχιαζουν οι άνεμοι -
φεύγουν οι μπόρες-οι καιροί αλλάζουν...
Διαβάζεις τ άστρα-. Εφτά ουρανοί,-λαμπουν στα
μάτια μου.-Εντος μου αναρριγεί- -ροδο που ανθεί -
-φως στα κομμάτια μου.".-
Δεν έχουν ανάγκη επαίνων τα ποιήματα,της Ελένης Χωρεάνθη...
Κώστας Ξυγκάς-Νερομανιωτης
´. Νερομάνα 17 Αυγούστου 2024.
Κωνσταντίνος Ξυγκάς
Αγαπητή Ελένη,επραξα γράφοντας αυθόρμητα,αυτά τα λίγα,για το εξαίρετο ποιητικό σου βιβλίο.Το διάβασα εκ νέου σήμερα. Ήταν αυθόρμητη πράξη,αυθόρμητο γράψιμο,αυθόρμητη ποιητική εκτίμηση,στην γραφίδα σου. Ξέρεις πόσο την εκτιμώ,την γραφίδα σου,που είναι . σπουδαιότατη Έρρωσο.
  • Απάντηση
  • Τροποποιήθηκε

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου